Nuh - YAR Vlaanderen

Nuh ALKIS
°4.03.1978, Heusden – Zolder
Koersel, Beringen, Limburg

Nuh is een zelfverklaarde analyticus, een wiskundige geest die overal verbanden en cijfers ziet.
Toch koos hij voor een beroep waar een geblinddoekte dame, gewapend met zwaard en weegschaal, het voor het zeggen heeft. Hij werd advocaat.

“Mijn vader, een tweedegeneratie-Turk, was fabrieksarbeider en in zijn vrije tijd journalist. Een selfmade man die verslaggeving erg hoog in het vaandel droeg.

Ik moest en zou volgens hem journalist worden. Papa ging zich dan ook overal bevragen welke studie ik het best kon doen. Toen hij met rechten op de proppen kwam, zag ik, student wiskunde-wetenschappen, dat niet zitten. Maar ik heb het toch een kans gegeven.”

Discipline is een erezaak bij Nuh. Hij slaagde ieder jaar in eerste zit.

Al snel nadat Nuh als advocaat begon te werken, startte hij zijn eigen kantoor, wat een succes bleek. Het kantoor groeide op tien jaar tijd aanzienlijk, met enkele medewerkers en meer dan voldoende inkomsten.

En toen begon het te knagen.

“Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik chirurg moest worden, van jongs af aan. Ik werkte vaak in een slachthuis en koken is voor mij bijna een chirurgische ontlading. Naar mijn aanvoelen was de advocatuur me nooit helemaal op het lijf geschreven.

Ik had ook het gevoel, los van het feit dat ik mijn beroep graag uitoefen, dat ik bleef plakken in het materiële. Geld, auto’s … Ik dacht bij mezelf, is het dit nu?”

“Ik ben voorbij status, dat doet me niets meer.”

Dus besloot Nuh om er de scalpel in te zetten.
In 2015 ging hij downsizen en werd zijn kantoor terug een eenmanszaak. Nuh deed vanaf dan enkel nog wat hem gelukkig maakte, ook al betekende dat minder luxe.
Toen zijn papa in 2017 een ernstig ongeval kreeg en zorgbehoevend werd, was de keuze voor Nuh nog sneller gemaakt.

“Mijn mama is ook niet meer van de jongste en ik vond dat de zorg voor papa niet enkel haar verantwoordelijkheidmoest zijn, dat zou te veel worden.
Het feit dat ik er bewust voor koos om het rustiger aan te doen en zelfstandige ben, gaf me ook de mogelijkheid om mama te ondersteunen en papa te verzorgen. We werden beiden zijn mantelzorgers. Ik kon mijn mama er ook niet aan onderdoor laten gaan.”

Tot het overlijden van zijn papa in april 2020, heeft Nuh met veel liefde voor hem gezorgd. Nuh draagt hem nog dagelijks mee, een pasfoto in zijn portemonnee.

En zo verschoven Nuh zijn prioriteiten in het leven nog wat meer.

“Als je de mogelijkheid en de vrijheid hebt om te kiezen voor meer of minder luxe, meer of minder materialisme, kan ik je zeggen dat het geen makkelijke keuze is. Maar ik koos bewust voor een meer stoïcijns leven en ik ben veel gelukkiger.
Ik heb mijn luxewagen weggedaan en rij nu met een simpele auto die mij van punt A naar punt B brengt. Ik werk geen vijf dagen per week meer, ik zorg mee voor mijn kinderen en kies voor meer tijd met mijn vrouw. Ik kan oprecht zeggen dat ik een gelukkiger man ben.
Begrijp me niet verkeerd, wie een andere keuze maakt, heeft dat recht en ik ben absoluut niet degene die zal oordelen.”

“Be curious, not judgemental”

Nuh heeft meer tijd – een luxe op zich. Een zoektocht naar geluk bracht hem bij YAR, waarvan hij zegt dat je het vooral voor jezelf moet doen.

“Het is een verrijking. Je haalt er veel mensenkennis en levenswijsheid uit. Wat ik zo mooi vind, is de filosofie van YAR dat een misstap je hele leven niet moet bepalen.”

Minder tijd achter een bureau betekent ook meer tijd om te koken en zijn chirurgische aanleg te botvieren op een lekker stuk vlees of een malse meloen. Wel in een keuken die proper moét zijn, dixit Nuh.
Hij houdt ervan om mensen over de vloer te krijgen en verkiest sociale contacten boven sociale media.
Nuh vind je dus niet op Facebook of Instagram, en Twitter vindt hij de digitale versie van een riool.
Je vindt hem wel dagelijks met zijn neus in een boek.

“Als ik mensen één tip kan geven in het leven, dan is het ‘lees!’. Het is de ideale manier om jezelf te ontdekken.
Een boek lijkt op het leven en het leven is een marathon, een lange tocht waar iedereen minuut telt om het einde te halen. Vertraag en neem eens 5 minuten per bladzijde de tijd voor jezelf, in plaats van 300 beelden per minuut te scrollen.”

Al is ‘omarm je leegtes’ ook een advies van Nuh, die samen met zijn zoon kan genieten van een guilty pleasure als Selling Sunset op Netflix, en zijn dochter in alle rust laat genieten van haar YouTube-tutorial.

Wat brengt de toekomst voor Nuh?

“Het leven is een marathon en af en toe moet je vertragen.”

Ik hou enorm van reizen, hoe klein ze ook zijn.

Ik ben opgegroeid in een gezin van Turkse gastarbeiders en heb waarden en normen meegekregen, die op hun beurt aangevuld werden met christelijke en Vlaamse waarden en normen en dat werd mijn fundament.
Reizen is een manier voor mij om daar door te breken, dat paradigma in vraag te stellen. Door te reizen zie ik dat er overal een gelijkaardig geraamte is en dat biedt me de vrijheid en rust om mezelf verder te ontwikkelen.

Ik wil mezelf vooral blijven ontdekken en ontwikkelen.”